Ogólnie

Matthew Stevens, walijski snookerzysta, urodził się 11 września 1977 w Carmarthen. Zawodowo gra w snookera od 1994 roku.

Największe osiągnięcia

Największe osiągnięcia walijskiego snookerzysta to zwycięstwo w The Masters 2000 i UK Championship 2003. Oprócz tego dwukrotnie był wicemistrzem świata (2000, 2005). Jego najlepszym miejscem w rankingu snookera było miejsce 4.

Snookerowe początki

Snooker zainteresował Matthew Stevensa w wieku 8 lat, kiedy to mały Matthew zobaczył w finale mistrzostw świata mecz pomiędzy Dennisem Taylorem i Stevem Davisem. Był to pamiętny finał, zakończony na bili czarnej w 35 - ostatnim możliwym frejmie. Nic więc dziwnego, że podziałało to na wyobraźnię późniejszego zawodowego snookerzysty. W wieku 10 lat Stevens pojawił się w profesjonalnym klubie - nie mógł lepiej trafić, bowiem klub należał do Terry'ego Griffithsa, jednego z najbardziej uznanych trenerów, a wcześniej mistrza świata w snookerze. Jednak oficjalnie Matthew Stevens trenera nie miał. Gdy Stevens zaczął zdradzać coraz większy talent, postanowił w wieku 16 lat zakończyć edukację i całkowicie zająć się snookerem. Do grona zawodowych snookerzystów Walijczyk dostał się w 1994.

Kariera profesjonalnego snookerzysty

W swoim pierwszym sezonie zawodowego snookerzysty (1994/95) Stevens nie przebrnął przez żadne kwalifikacje. Jednak już w sezonie 1995/96 osiągnął rundę Last 16 w Grand Prix. Wygrał również turniej kwalifikacyjny do The Masters, w którym dotarł również do rundy Last 16. Swój drugi sezon zawodowego snookerzysty Matthew Stevens zakończył na 67 miejscu.

Przełom nastąpił w sezonie 1997/98, w którym snooker prezentowany przez Stevensa spowodował, że walijski snookerzysta został ogłoszony przez federację światową jako Young Player of the Year. A na to wyróżnienie Stevens zasłużył sobie dotarciem do półfinału w Grand Prix i UK Championship oraz ćwierćfinału w mistrzostwach świata. W rankingu wdrapał się na miejsce 26.

Następny sezon był równie dobry - w UK Championship 1998 walijski snookerzysta dotarł po raz pierwszy do finału turnieju rankingowego (przegrał z ówczesnym mistrzem świata, Johnem Higginsem). W mistrzostwach świata po raz kolejny dotarł do ćwierćfinału. Ten sezon okazał się dla Stevensa o tyle ważny, że dzięki niemu wdarł się w końcu do czołowej 16 rankingu, a co za tym idzie, nie musiał już brać udziału w kwalifikacjach.

Nic się jednak nie mogło równać z sezonem 1999/2000 - walijski snookerzysta osiągnął finał UK Championship, w którym przegrał z Markiem Williamsem. Później wziął udział w najbardziej prestiżowym turnieju zaproszeniowym The Masters, w którym pokonał w finale Kena Doherty'ego. Na koniec najbardziej udanego sezonu Stevens po raz pierwszy w karierze dostał się do finału mistrzostw świata - tam przegrał z Markiem Williamsem. Osiągnięcia te zaowocowały awansem na miejsce 6 w rankingu snookera.

Lata 2000 - 2005

Kolejne trzy sezony nie były dla Stevensa już tak udane. Jednak dobrą pozycję w rankingu broniły dla niego dwa półfinały mistrzostw świata, które walijski snookerzysta osiągał dwa razy z rzędu. Sezon 2002/03 był bardzo nieudany i Matthew Stevens zakończył go na miejscu 9 w rankingu. Kryzys skończył się wraz z końcem tego wyjątkowo nieudanego sezonu, dwa kolejne okazały się być już solidnymi - najbardziej okazałym osiągnięciem z sezonu 2003/04 było zwycięstwo w UK Championship, potem wystąpił jeszcze w mistrzostwach świata, w którym dotarł po raz kolejny do półfinału. Sezon 2004/05 był na początku bardzo przeciętny, dopiero w Malta Cup udało mu się dojść do półfinału. Później grał jeszcze z Ronniem O'Sullivanem w finale Irish Masters, ale również tam nie udało się wygrać. Na koniec sezonu walijski snookerzysta dotarł do finału mistrzostw świata, w którym jego przeciwnikiem był Shaun Murphy. Murphy był kwalifikantem i Stevens wskazywany był jako faworyt do zwycięstwa. Walijczyk nie wykorzystał jednak szansy, ale zapowiedział, że jeszcze mistrzem świata zostanie. W rankingu walijski snookerzysta wspiął się na najlepsze miejsce w karierze - 4.


Kryzys

Od czasu przegranego finału mistrzostw świata w karierze Stevensa zauważalny zaczął być kryzys. W kolejnym sezonie w turniejach rankingowych nie mógł przejść fazy Last 16, a w całym sezonie zanotował tylko dwa zwycięskie pojedynki - najgorzej od początku swojej kariery. W sezonie 2006/07 jego miejsce w czołowej 16 rankingu było zagrożone, uratować go mógł tylko awans do półfinału mistrzostw świata. Tego jednak nie udało się uczynić Walijczykowi i w ćwierćfinale mimo prowadzenia 12:7 z Shaunem Murphym przegrał 12:13. Od następnego sezonu musiał grać więc znów w kwalifikacjach i zemściło się to na nim w sezonie 2007/08, w którym nie przetrwał kwalifikacji do mistrzostw świata i nie mógł na nich wystąpić - po raz pierwszy od 1997 roku! Brak dużych punktów z tego turnieju spowodował, że walijski snookerzysta został sklasyfikowany na najgorszym od 1998 miejscu w rankingu snookera - 26. Obecnie wydaje się, że Stevens ustabilizował formę.

Mocne i słabe strony w snookerze Stevensa

Matthew Stevens dysponuje dobrymi umiejętnościami we wbijaniu oraz pozycjonowaniu białej. Mimo to najwyższy brejk walijskiego snookerzysty wynosi tylko 145 punktów. Do mocnych stron Walijczyka należy również oburęczność - obok O'Sullivana Stevens jest jednym z nielicznych snookerzystów, którzy wykorzystują podczas gry oburęczność (Stevens nominalnie jest praworęczny).

Do słabych stron z pewnością należy psychika - w sytuacjach stresowych nie potrafi utrzymać koncentracji (w porównaniu do czołowych snookerzystów). Od Shauna Murphye'ego, który pokonał Stevensa w 2005 i 2007 mogliśmy usłyszeć, że nie jest tajemnicą, że Matthew Stevens nie lubi prowadzić w meczu.

Nie tylko snooker...

Matthew Stevens jest żonaty od 2009 roku, ma dwóch synów. Walijski snookerzysta znany jest również jako pokerzysta. W 2004 roku udało mu się wygrać najwyżej opłacany turniej w Wielkiej Brytanii - UK Poker Open. Stevens jest znany również z wielkiego przywiązania do Walii - potrafi posługiwać się językiem walijskim, a na mankietach koszuli podczas transmisji telewizyjnych możemy zobaczyć wyszyte walijskie smoki. Z tego przywiązania do Walii pochodzi również przezwisko Stevensa - The Welsh Dragon.