Ogólnie

Gary Wilson to angielski profesjonalny snookerzysta, urodzony 11 sierpnia 1985 roku w Wallsend. Ma na koncie trzy rankingowe zwycięstwa, a do końca lutego 2024 roku zapisał na swoim koncie blisko 300 brejków 100-punktowych, w tym pięć brejków maksymalnych.

Osiągnięcia amatorskie

Wilson w wieku 9 lat wbił swoją pierwszą "setkę" w życiu. Po raz pierwszy pojawił się w serii turniejów pokazowych Junior Big Break, Stars of the Future. Grał pokazowe mecze m.in. z Johnem Parrotem i Williem Thornem. Wilson zdobył wiele tytułów krajowych, w tym dwukrotnie Mistrzostwo Wielkiej Brytanii do lat 18 i był uznawany za jednego z najbardziej obiecujących juniorów. W roku 2003 zadebiutował na arenie międzynarodowej na Mistrzostwach Europy U-19 na Łotwie.

Pierwszy awans do Main Touru

W roku 2003 rozpoczął karierę zawodową - wygrywając w czwartym etapie Challenge Tour 2004 zapewnił sobie kartę na sezon 2004-2005. Jednak jego największym osiągnięciem w tym roku było zwycięstwo w Mistrzostwach Świata do lat 21. W swoim debiutanckim sezonie zagrał w najlepszych 48 i 64 kolejno w Irish Masters i China Open 2004. Po porażce w eliminacjach do Mistrzostw Świata z Jamesem Tattonem odpadł z Main Touru. 

Amatorskie lata i powrót do zawodowców

Wilson cztery lata spędził jako amator próbując zdobyć ponownie kartę do Main Touru. Gdy wprowadzono Q-School Wilson był dwukrotnie blisko zdobycia karty, docierając do czwartej rundy w roku 2011 oraz 2012. W Mistrzostwach Świata IBSF w Bułgarii dotarł do finału, gdzie przegrał 8:10 z Pakistańczykiem Muhammadem Asifem. W sezonie 2011/12 brał udział w serii PTC, gdzie pokonał takich graczy jak Peter Ebdon i Marco Fu. Dwukrotnie docierając do ostatniej 32. Kolejny sezon był jeszcze lepszy, ponieważ grał konsekwentnie docierając do najlepszej 16 Scottish Open, przez co zajął trzecie miejsce w rankingu Order of Merit i po siedmiu latach odzyskał miejsce w Main Tourze. 

Sezon 2013/2014

Wśród nowych graczy Gary Wilson miał ten sezon najsilniejszy. W pierwszym turnieju Wuxi Classic 2013 pokonał Jamesa Wattanę. Po niepowodzeniu w próbie zakwalifikowania się do Australian Open 2013 oraz Shanghai Masters 2013 Wilson osiągnął swój ówczesny najlepszy wynik w profesjonalnych zawodach - 1/8 finału Indian Open 2013, gdzie po drodze pokonywał między innymi Jimmy'ego White'a, Dominika Dale'a oraz Marco Fu. W pierwszej rundzie eliminacji do Mistrzostw Świata 2014 został niespodziewanie pokonany 10-4 przez Jamesa Cahilla.

Sezony 2014/15 i 2015/16

W pierwszej połowie sezonu 2014/2015 Wilson nie mógł odzyskać formy z zeszłego sezonu, ani razu nie udało mu się przejść ostatniej 64 jakiegokolwiek turnieju. Przełom wystąpił na Welsh Open 2015, gdzie pokonał Zhanga Andę, Johna Astley'a, Joe'ego Perry'ego oraz Neila Robertsona i awansował do pierwszego w karierze ćwierćfinału, ale w nim przegrał 5-2 z Benem Woollastonem. Na China Open 2015 Wilson awansował do swojego pierwszego w karierze finału pokonując po drodze między innymi Lianga Wenbo, Ricky'ego Waldena, Dechawata Poomjaenga, Barry'ego Hawkinsa oraz w półfinale faworyta publiczności Dinga Junhui'a. W finale przegrał jednak wyraźnie 2-10 z Markiem Selbym. Jego ostatni mecz sezonu to porażka w drugiej rundzie eliminacji do Mistrzostw Świata 2015 z Li Hangiem 7-10. W ciągu sezonu awansował o 34 miejsca i zakończył go na 34 miejscu w rankingu. Kolejny sezon 2015/2016 był dla Gary'ego Wilsona słaby, przegrał w eliminacjach do trzech pierwszych turniejów rankingowych. Osiągał etap drugiej rundy jedynie w UK Championschip 2015 i Welsh Open 2016. Zakwalifikował się do China Open 2016, gdzie rok wcześniej grał w finale, ale przegrał ze Stephenem Maguirem 5-3.

Sezon 2016/17 i pierwszy awans do Mistrzostw Świata

W sezonie 2016/2017 jego największym osiągnięciem była najlepsza szesnastka Norhern Ireland Open 2016. W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2017 Gary wbił swojego drugiego brejka maksymalnego w karierze w meczu pierwszej rundy z Joshem Boileau'em. Cały mecz wygrał 10-9. W drugiej rundzie spotkał się z Peterem Linesem, ograł go 10-7, ostatnia runda eliminacji to wygrany 10-3 mecz z Michaelem Whitem. W swoich trzech meczach eliminacyjnych zrobił aż osiem "setek". Swój występ Wilson ocenił jako najlepszy w karierze, lepszy od finału China Open 2015. Na Mistrzostwach Świata 2017 w Crucible Theatre Wilson zagrał z Ronniem O'Sullivanem. O'Sullivan prowadził z nim 5-1, ale Wilson odrobił straty w pierwszej sesji do stanu 5-4, wygrywając trzy partie z rzędu. W drugiej sesji jednak O'Sullivan wyszedł na prowadzenie 9-5, ale Wilson odpowiedział dwoma frejmami na wynik 9-7, jednak Ronnie zamknął spotkanie w 17 frejmie wynikiem 10-7.

Sezony 2017/18 - 2019/20 i półfinał Mistrzostw Świata

W sezonie 2017/2018 Gary Wilson docierał do ćwierćfinału Paul Hunter Classic 2017, w którym przegrał z Jamiem Jonesem 4-2, a w drugiej połowie sezonu grał w półfinale Welsh Open 2018, przegrał tam z Johnem Higginsem. Kolejny sezon był dla Wilsona bardzo dobry, szczególnie przez jego ostatni turniej. Na początku sezonu zagrał dwa razy w ćwierćfinale - w nierankingowym Haining Open 2018 i rankingowym World Open 2018. Na Mistrzostwach Świata 2019 osiągnął swój ówczesny największy sukces w karierze. W pierwszej rundzie mistrzostw pokonał po bardzo długim i emocjonującym meczu Lukę Brecela 10-9, a w drugiej 13-10 numer trzy światowego rankingu - Marka Selby'ego. W ćwierćfinale pokonał Allistera Cartera 13-9 i awansował do półfinału Mistrzostw Świata. W nim jednak przegrał z późniejszym mistrzem świata Juddem Trumpem 17-11. W sezonie 2019/2020 Wilson doszedł do ćwierćfinału International Championschip 2019 i półfinału Mistrzostw Świata 2019 na 6 czerwonych. Na początku kolejnego roku Wilson poniósł kolejną porażkę w półfinale European Masters 2020. Jego ostatni ćwierćfinał sezonu to World Grand Prix 2020 i przegrana z Tomem Fordem 2-5.

Sezony 2020/21 i 2021/22

W sezonie 2020/2021 w WST Pro Series 2021 Wilson zrobił swojego trzeciego brejka maksymalnego w karierze. Była to pierwsze 147 w historii tego turnieju. Kolejny sezon Gary rozpoczął od finału British Open 2021, gdzie po drodze pokonał Fergala O'Briena 3-0, Stephena Hendry'ego 3-0, Xu Si 3-0, Hosseina Vafaei'a 3-2, Davida Gilberta 4-3 oraz Elliota Slessora 4-3. W finale jednak Wilson przegrał 6-4 z Markiem Williamsem. Był to drugi finał w karierze Gary'ego Wilsona a zarazem pierwszy od 6 lat. Podczas UK Championschip 2021 Wilson wbił swojego czwartego "maksa" w zawodowej karierze.

Sezon 2022/23 i 2023/24 i w końcu zwycięstwa

W sezonie 2022/2023 podczas Scottish Open 2022 Gary Wilson zdobył swój pierwszy tytuł rankingowy w karierze. Pokonał po drodze między innymi Ronniego O'Sullivana 4-3, Kyrena Wilsona 5-3, Thepchaiy'ę Un-Nooha 6-4, a w finale bardzo pewnie pokonał Joe'ego O'Connora 9-2. Jeszcze lepiej było w sezonie 2023/2024. W grudniu Wilson zwyciężył w grudniowym Scottish Open 2023, by dwa miesiące później triumfować w Welsh Open 2024. Ostatnim wartościowym wynikiem w tym sezonie był przegrany półfinał Tour Championship 2024.

Sezony 2024/2025 i 2025/2026

O sezonie 2024/2025 Gary Wilson najchętniej by zapomniał. Wilson zaliczył tylko ćwierćfinał International Championship 2024, później z trudem przechodził nawet jeden mecz w kolejnych turniejach.

O wiele lepiej było w sezonie 2025/2026. Niemal na jego początku pod koniec sierpnia Wilson awansował do finału Wuhan Open 2025. W nim co prawda przegrał z Xiao Guodongiem 10:9, ale Anglik mógł mieć nadzieję na powrót do formy.

 (ostatnia aktualizacja: 31.08.2025)